Грузинско-русский словарь Нико Чубинашвили - პური

ზოგად ნამცხვარი ფქვილისაგან მოსავალთასა, ხმარებული ჩვეულებრივ საჭმელად (მატ. 4, 3 და შემდგომი 6, 11; ფსალ. 103, 14 და შემდგომი), хлеб. თ. ეთმექ, ჩორაქ. ს. ჰაც.

— არამედ პური საკუთრად ეწოდების გაფუვებულსა ხაშითა და მარილზავებულსა ნამცხვარსა ხორბლის ფქჳლისასა, ხოლო უფუვარსა და უმარილოდ ნანცხვარსა ეწოდების ხმიადი.

I. სახენი პირველისანი არიან: წინაპური, უკანაპური, ბედისპური, გვიცა, არაგვიცა, კვერი, კაკალაპური, კუტი, ლავაში, ლოლო, ორცხობილა, ანუ პაქსიმადი, საგარეჯო, ქაბრიწოვანი, ჯიგანა, ფუნთუში.

II. სახენი მეორისანი არიან: ბლარჯი ანუ ბაღაჭი, გომიჯი, ლელენგო, შაფართხელა, ხვეზა, ხვეზელი, ანუ ღვეზელი, ხავონანი.

— კუალად ნამცხვარი საფოველითა, ანუ უსაფოველოდ ზავებულნი ერბოთი, ზეთითა, სძითა, კვერცხითა, ანუ ტკბილითა რითმე არიან: კუპატი, კოლვირდი, მსუნევანი, ნაზუქი, პალეკუნტი, ფოფხი, ქადა, შაქრისპური, ხავიწი, ხინკალი, და სხ.

— პურად იწოდებიან სხუათაცა მოსავალთა ფქვილისა ნამცხვარნი, ვითარ ქერის პური, ანუ ქრთილიპური (იოან. 6, 9), хлеб ячменный, ხოლო ფეტვისა და სიმინდის პურს ეწოდების მჭადი.

— ეგრეთვე თაფლისპური ეწოდების გოლსა, ანუ კიპრუჭსა.

— პური ეწოდების მოსავალსა ჯეჯილსა, ანუ ყანასა ჯერეთ მოუმკავსა.